روغن عایق معدنی که از یک قرن پیش در صنعت برق استفاده شده از سال 1886 مورد استفاده ترانسفورماتورهای برق بوده است. روغنهای اولیه بر پایه پارافین خام بود. اکسیداسیون روغن های پارافینی حالت لجنی غیرقابل حل (Insoluble Sludge) را ایجاد می کند تا ویسکوزیته افزایش یابد این امر باعث افت انتقال حرارت ، داغ کردن ترانسفورماتور و کاهش طول عمر آن می شود. در نتیجه این گونه روغن های پارافینی به طور موفقیت آمیزی جایگزین روغن های نفتانیک شدند. اگر چه روغن های نفتانیک خاصیت اکسید شدن بیشتری نسبت به پارافینیک دارند ، محصول اکسیداسیون قابل حل در روغن بوده و کمتر مشکل ساز است. تجربه نشان داده که روغن مایع عایقی محصولی است که نیاز به نظارت و حفاظت زیاد و نگهداری برنامه ریزی شده دارد تا خدمات رضایت بخشی را ارایه دهد.
انتخاب روغن اولیه مهمترین قدم در کارخانه های سازنده روغن عایقی است. مقدار درجه پالایش مواد خام و نوع فرآیند و عمل آوری آن ممکن است موجب تغییرات عمده ای در ساختار محصول پایانی شود. در فرایند پالایش ، مناسب ترین صفات روغن خام انتخاب و مواد غیر ضروری از آن خارج می شود.محصول نهایی دارای ساختارهای متناسب به صورت حلقه های معطر ، نفتانیکها و پارافینهاست. این فرایند ممکن است شامل بهبود آبی / هیدروژنی ، استخراج حلال ، غیر مومی کردن ، بهبود اسید و خاک باشد. اگر چه روش مشخص برای کارخانه ای که مایع عایقی خوب را مشخص کند وجود ندارد ، بدون در نظر گرفتن روش مورد استفاده در پالایش ، روغن عایقی تولید شده باید دارای کارکرد بالا ، مختصات جذب گاز ، پایداری شیمیایی و مقاومت در برابر اکسیده شدن باشد و علاوه بر آن بالاترین حد غلظت ( اشباع ) هیدروکربن آروماتیک و سولفورونیتروژن موجود را نیز که از عوامل مهم است ، داشته باشد.

روغن عایق در سرویس
روغنهای عایقی استفاده شده در ترانسفورماتورهای هوا-تنفسی ، اکسیژن را تا نقطه اشباع جذب می کند . در حضور عناصر فلزی و حرارتهای بالا روغن ، اکسیده شده و در نهایت قابلیت دی الکتریکی آن کم می شود. این عمل ، بستگی مستقیم به شکل بندی ترکیبات قطبی و لجن در روغن دارد. در مرحله اول اکسیده شدن ، ترکیبات قطبی غیراسیدی مانند الکلها و آلدئیدها ، کتونها و ... تولید می شوند. همانطور که اکسیداسیون صورت می گیرد اسیدها و در نتیجه لجن تشکیل می شود. روغن خورنده شده و عناصر جامد تشکیل دهنده حالت لجن در محلهای مختلف ترانسفورماتور رسوب کرده و لایه ای تشکیل می شود که قابلیت انتشار حرارت روغن و خواص الکتریکی آن را کاهش می دهد. به علاوه افزایش اسیدیته حلال و لجن ، باعث کارکرد غلط ترانسفورماتور می شود. حالت لجن و اسیدها به تجهیزات عایقی به خصوص ورقهای کاغذی معیوب هجوم برده و باعث ضعیف شدن سیستم عایقی می شوند که سبب خطای عمده در ترانسفورماتور و ضرر مالی می شود.